Στίχοι: Μιχάλης Παλικαράκης
Μουσική: Ηλίας Μακρίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Παγώνουν οι νύχτες, αδειάζουν οι μέρες
Ξεφτίζουν των φίλων οι καλημέρες
Πολλές ανάσες, τελειώνει ο αέρας
ασήκωτο βάρος το τέλος της μέρας
Ακόμα κι αν έφυγες είσαι κοντά μου
Είσαι η όαση στην ερημιά μου
Ακόμα κι αν λείπεις είσαι μαζί μου
Κάνεις παράδεισο την κόλαση μου
Η πόλη με πνίγει, μα εγώ δραπετεύω
Τα ματιά σου δρόμοι, που μέσα ξεφεύγω
Η πόλη με πνίγει απλά κοίταξε με
σ' αλλιώτικους κόσμους, φυγάδεψε με
Ακόμα κι αν έφυγες...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ ΕΓΩ ΤΟΝ ΝΟΙΩΘΩ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
μπραβο κοριτσι μου. ναξερες ποσο συγκινηθηκα που το διαβασα. ηταν το ωραιοτερο δωρο που εκανες αθελα σου σε μια μανα. ετσι. να τον νοιωθεις κοντα σου. να παιρνει κι αυτος κουραγιο απο σενα και να αγωνιζεται για να σας δωσει οσα περισσοτερα μπορει, απο αυτα που λαχταρας εσυ και το παιδακι σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήσαγαπω πολυ, κι ας ειμαι κακια πεθερα. χαχαα
ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΙ ΚΑΚΙΕΣ ΠΕΘΕΡΕΣ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΥΦΕΣ ΤΥΧΕΡΕΣ!!!ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή